Inwestycje OZE. Nowa ustawa wiatrakowa

Dnia 23 kwietnia 2023 r. weszła w życie ustawa z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych oraz niektórych innych ustaw. Była to długo wyczekiwana zmiana przepisów.

 

Minimalna odległość od budynków mieszkalnych

Zgodnie z nowymi regulacjami, minimalna odległość elektrowni wiatrowej nie może być mniejsza niż wyznaczona zgodnie z zasadą 10h (a zatem tak jak dotychczas – odległość nowej elektrowni wiatrowej od istniejącego budynku mieszkalnego nie może być mniejsza niż 10-krotność wysokości planowanej elektrowni wiatrowej). Pojawiła się jednak dodatkowa możliwość, która wcześniej nie występowała. Plan miejscowy będzie mógł bowiem określać inną odległość elektrowni wiatrowej od budynku mieszkalnego, mając na uwadze zasięg oddziaływań elektrowni wiatrowej. Jednak nawet plan miejscowy nie będzie mógł ustanawiać mniejszej odległości od budynku mieszkalnego niż odległość minimalna – 700 m, i ten dystans będzie musiał być zachowany przy budowie nowych budynków.

Lokalizacja elektrowni w planie miejscowym

Jeżeli gmina zdecyduje się na określenie w miejscowym planie odległości niższej niż wynikająca z zasady 10h, to zobowiązana tym samym będzie do przeprowadzenia konsultacji. Celem ustawy było bowiem upodmiotowienie lokalnych społeczności w obszarze planowania przestrzennego gminy w związku z istniejącymi oraz planowanymi elektrowniami wiatrowymi. Mieszkańcy gmin w drodze ustawy uzyskali narzędzie do określania szczegółowych kryteriów związanych z wyznaczaniem minimalnej odległości planowanej elektrowni wiatrowej od zabudowy mieszkalnej.

Podczas dyskusji publicznej powinny być dyskutowane możliwe warianty rozwiązań planistycznych dla elektrowni wiatrowych na terenie gminy. W dyskusjach publicznych będą obligatoryjnie uczestniczyć: wójt, burmistrz albo prezydent miasta, jego zastępca lub sekretarz gminy, przewodniczący lub wiceprzewodniczący rady gminy lub inny radny wskazany przez przewodniczącego, przedstawiciel inwestora elektrowni wiatrowej (jeśli występuje) i przedstawiciel gminnej komisji urbanistyczno-architektonicznej. Nowa ustawa wydłuża terminy i doprecyzowuje zasady dotyczące wyłożenia do publicznego wglądu i przyjmowania uwag do projektu planu miejscowego.

Gmina, która podejmie uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego uwzględniającego budowę elektrowni wiatrowych, będzie zobowiązana do przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko dla planowanych rozwiązań planistycznych. Dodatkowo w takiej sytuacji gmina będzie musiała uchwalić plan miejscowy dla całego obszaru położonego w granicach gminy, w której jest lokalizowana elektrownia wiatrowa, znajdującego się w odległości 700 metrów od elektrowni.

Decyzje WZ i DULICP nadal dopuszczalne

Gminy, w których już zostały zlokalizowane elektrownie wiatrowe na podstawie obowiązujących planów miejscowych, zachowają możliwość wydawania decyzji o warunkach zabudowy lub decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego na obszarach, dla których plan miejscowy nie został sporządzony, jednak obiekt lokalizowany na podstawie wymienionych wyżej decyzji, powinien znajdować się w odległości minimum 700 m od elektrowni.

Organ gminy będzie mieć możliwość zawieszenia postępowań w przedmiocie wydania decyzji WZ z powodu podjęcia i prowadzenia prac mających na celu sporządzenie planu miejscowego, na podstawie którego ma być realizowana inwestycja m.in. elektrownia wiatrowa. Wstrzymanie toku postępowania o wydanie warunków zabudowy ma zapobiec powstaniu niebezpieczeństwa sprzeczności postanowień decyzji o warunkach zabudowy z projektowanymi ustaleniami planu.

Sieci przesyłowe i parki narodowe

Elektrownie wiatrowe nie będą mogły być lokalizowane na obszarach parków narodowych, rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych i obszarów Natura 2000. Jeżeli chodzi o odległości od form ochrony przyrody, w jakich mogą być budowane elektrownie wiatrowe, to w przypadku parków narodowych obowiązuje zasada 10h, natomiast rezerwaty przyrody muszą być oddalone minimalnie o 500 metrów od projektowanej elektrowni.

Zgodnie z nową ustawą, sieci elektroenergetyczne najwyższych napięć będą mogły być lokalizowane w odległości od elektrowni wiatrowych równej lub większej od trzykrotności maksymalnej średnicy wirnika wraz z łopatami albo równą lub większą od dwukrotności maksymalnej całkowitej wysokości elektrowni wiatrowej, określonej w planie miejscowym, zależnie od tego, która z tych wartości jest większa.